Ale szwedzki juror się nie zastanowi, bo ma inną misję. Jej istotę streszczają słowa wypowiedziane dalej w jego laudacji na temat opus magnum Olgi Tokarczuk, czyli „Ksiąg Jakubowych”: „To nadzieja na Europę bez granic, na wiedzę. W opowieści o XVIII-wiecznej Polsce umieszcza paralelę wobec nazizmu i stalinizmu, a nawet współczesnych populistów, którzy historię widzą jak w »chłopięcych książkach«, czyli jako opowieść o bohaterach i zdrajcach”. Wyzwolić nas ze świata „chłopięcych książek”, dzięki którym uczymy się odróżniać bohaterów od zdrajców, cenić odwagę, współczuć słabszym, poznawać dobro i nazywać zło po imieniu. To jest misja, w której nie ma granic między narodami, ani samych narodów już nie ma. Pozostaje jedna zasadnicza, hierarchiczna różnica: między terapeutami (Wästberg, Tokarczuk), którzy mają prawo mówić „niewygodne prawdy”, a pacjentami, czyli nami, którzy mają pokornie te „prawdy” przyjmować i poddawać się leczeniu.  Cały tekst tutaj.

(…) tekst, który w ostatnich tygodniach opublikował Władimir Putin jest właściwie tekstem przepisanym z „Gazety Wyborczej” z 2009 r. Warto przypomnieć tekst pana Rafała Zasunia, zatytułowany „Jak Polacy i Rosjanie młócą historię”, który ukazał się w „Gazecie Wyborczej”. Pan Zasuń napisał, że pakt Ribbentrop-Mołotow był normalnym paktem politycznym. Przepraszam za strawestowanie słów, które padły z ust redaktora naczelnego „Gazety Wyborczej”, ale w sumie padły tam słowa: o…e się od paktu Ribbentrop-Mołotow. Dziennikarz „Gazety Wyborczej” przekonywał, że nic złego w tym pakcie nie było. Podkreślam jeszcze raz: te słowa padły w „Gazecie Wyborczej”, a dzisiaj powtarza je Władimir Putin. Oczywiście tych sformułowań nie wymyśliła  „Gazeta Wyborcza”. Taka narracja ma zniszczyć tych, którzy pamiętają kto kogo zabijał w czasie II wojny światowej…  Cała rozmowa tutaj.

To negowanie odbywa się pod różnymi postaciami. Kiedyś odbywało się pod sztandarem ideologii komunizmu i narodowego socjalizmu. Dzisiaj mamy inne ideologie, które wyrosły z podobnego pnia. One też negują Chrystusa jako najważniejszy punkt odniesienia dla wszystkich chrześcijan.(…) Chwała Bogu, że są w Polsce tacy pasterze, jak abp Marek Jędraszewski, którzy stojąc na gruncie Wiary i zdrowego rozsądku, zabierają głos w ważnych sprawach. Dziwie się tylko dlaczego kilkudziesięciu innych polskich biskupów nie mówi tego, na co zwraca uwagę arcybiskup Jędraszewski.  Cała rozmowa tutaj.

Społeczność AKO Poznań przyłącza się do słów uznania i wdzięczności wyrażonych przez prof. Grzegorza Kucharczyka wobec stanowiska JE Arcybiskupa Metropolity Krakowskiego.

Jak doszło do tego, że zachodnioeuropejska chadecja stała się bezobjawowym bytem politycznym, który zagubił gdzieś chrześcijańskie korzenie? Kluczowe okazało się rozróżnienie czynione przez chadeków na Zachodzie po 1945 roku (podchwytywane również przez ich naśladowców w Polsce po 1989 roku) między polityką rozumianą jako „dawanie świadectwa” oraz polityką pojmowaną jako „pragmatyczne dążenie”do osiągania założonych celów, zgodnych z partyjnymi programami wyborczymi…   Cały artykuł tutaj.

Ta ustawa byłaby zupełnie niepotrzebna, gdyby sędziowie zachowali powściągliwość, która jest wpisana w istotę tego zawodu. Nie byłoby w ogóle dyskusji. Kiedy studiowałem ponad 20 lat temu i moje koleżanki i koledzy robili aplikacje sądową, to opowiadali, że jeśli sędzia przeszedłby o północy na czerwonym świetle, to w ocenie starszych kolegów nie powinien być sędzią. Cała audycja tutaj