Decyzja dowództwa Wehrmachtu sprawiła, że w ostatnich godzinach 1944 roku, tuż przed wkroczeniem Armii Czerwonej, Pałac Saski został wysadzony w powietrze. Przetrwał tylko fragment kolumnady – ten, gdzie znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza. Pałac królów Polski, jeden z symboli insurekcji kościuszkowskiej, kolebka talentu Chopina, centrum dowodzenia obroną Polski przed sowiecką ofensywą w roku 1920, ośrodek pracy kryptologów, którzy rozszyfrowali Enigmę: czy to wystarczy, by uznać to miejsce pamięci za warte odbudowy w niepodległej Polsce? Tak, jeśli uznajemy Warszawę za jej stolicę i nie oburza nas ta metafora: „serce Polski”. Nie, jeśli wolimy myśleć o nadwiślańskiej metropolii tylko jako o wyspie nowoczesności i europejskich aspiracji w „tym kraju”.    Cały tekst tutaj.